IK MOET PLASSEN!

Gistermiddag zijn we rond een uurtje of kwart voor vijf (Roemenië tijd, dus voor jullie kwart voor vier) aangekomen. Ondanks dat we vrij op tijd arriveerden was er naast de planning van de avond geen tijd en mogelijkheid meer om deze blog nog dezelfde avond te plaatsen.

De reis is goed verlopen, bijna niet in de file gestaan. Hier en daar wel een spatje regen, maar daar hebben we ook niet veel last van gehad. In Oostenrijk hebben we heerlijk ontbeten bij een wegrestaurant, waar je vervolgens in je meest gebrekkige Duits aan het uitleggen bent wat je in hemelsnaam met zo’n grote groep mensen doet. Ook de grenscontroles verliepen vlekkeloos, bij Hongarije was er alleen een controle op ID-kaarten en paspoorten. Zodra onze vriendelijke vriend de grenswacht alles bekeken had met een grijns, wenste hij ons nog een goede reis en stapte de bus uit.
Eenmaal aangekomen bij Pieter en Petra was er een warm onthaal. Toen de bus leeg gesleept en iedereen zijn bed opgemaakt was, stond er een heerlijk warme pasta maaltijd voor ons klaar. Als klap op de vuurpijl waren er pannenkoeken met jam. Na een mooi bemoedigende intro van Pieter, hebben wij Pieter en Petra een typisch Hollands pakket aangeboden. Dit werd met blijdschap ontvangen, dus ja, hier zaten ook al een paar ontbijtkoeken bij. De rest volgt nog. Na dit alles zijn wij verder gegaan volgens eigen planning.

’s Avonds hebben we nog een laatste repetitie gehad, voor het nummer wat wij zondag bijdragen aan de dienst. Vervolgens was het weer tijd voor het beruchte ‘ballonnen spel’. Voor degene die het niet kent: er worden twee teams gemaakt, ieder team schrijft een anekdote over hem/haar op en doet die per persoon in een aparte ballon. Een voor een worden de ballonnen in het veld gegooid, word deze geknald en moet de tegenpartij raden wie zijn/haar anekdote het is.
Al met al was het dus schreeuwen, rennen, duwen en door sommigen supporten vanaf de zijlijn. Ook zijn er hier een daar een paar blauwe plekken en schaafwonden opgelopen.

Na al dat intensieve verplichte geknuffel, zit iedereen lekker uit te rusten in de ‘woonkamer’ onder genot van wat drinken en een bakje chips. Hier en daar werden ook wat spelletjes gespeeld. Maar hetgeen waar men nog meer naar uit keek was: EINDELIJK DOUCHEN!